Skip to content

O rasie

Rhodesian Ridgeback – czy jest „dzikim kolonialnym chłopcem” pełnym rozsadzającej energii buszmenem, czy jest też może „starym kolonistą, gentlemanem” z całym urokiem, elegancją i dobrymi manierami?

W rzeczywistości jest jednym i drugim, a nawet więcej…

Psy osadników w Południowej Afryce musiały być wszechstronne, jak tylko to było możliwe. Oczekiwano od nich spełniania przeróżnych zadań, dla których zostały stworzone – od polowania na dzikie zwierzęta do pilnowania dzieci, gdy wszyscy dorośli domownicy udawali się do pracy w polu.

Jako psy gończe wykazują wszystkie cechy charakterystyczne dla tej grupy. Odróżnia je jedynie od większości psów gończych silny instynkt stróżowania i obrony oraz większe zdolności do nauki posłuszeństwa.

Charakter i temperament

Ridgeback jest inteligentnym, bardzo niezależnym psem. Jego przodkowie musieli myśleć niezależnie, radzić sobie w różnych sytuacjach w buszu, reagować zależnie do sytuacji, bez możliwości otrzymania instrukcji od swego pana. Tak więc, mimo że jest to rasa bardziej posłuszna i zdolna do nauki na tle innych ras psów gończych, nigdy nie podporządkuje się tak, jak można zaobserwować u innych ras pracujących, takich jak owczarek niemiecki czy owczarek collie.
Ridgebacki są partnerami, a nie służącymi.

Codzienność

W otoczeniu domu Ridgebacki są niekłopotliwymi, a nawet trochę leniwymi psami, szczęśliwie drzemiącymi w słonecznych miejscach lub przed kominkiem. Lecz niech tylko skrzypnie furtka, zadzwoni dzwonek do drzwi lub nagły cień przesunie się za oknami, natychmiast podrywają się do akcji z głębokim warkotem dobywającym się z głębi gardła. Intruzie strzeż się! Ridgebacki mają głęboki i donośny głos, którego używają bardzo oszczędnie. Nie zanoszą się ciągłym ujadaniem, w związku z tym na pewno nasze stosunki dobrosąsiedzkie nie zostaną wystawione na ciężką próbę. Kiedy Ridgeback sygnalizuje coś szczekaniem – właściciel oraz jego sąsiad powinni zwrócić uwagę co się dzieje – na pewno pies nie zaszczekał bez przyczyny.

Ridgeback ma nieprawdopodobne spojrzenie, niektórzy twierdzą, że wręcz piorunujące. Wielu naszych przypadkowych gości poczuje się trochę nieswojo po pół minucie lustrującego, podejrzliwego spojrzenia RR. Lecz z całą pewnością RR nie jest zdolny do zaatakowania nikogo bez ekstremalnej prowokacji. Z tego powodu są one określane mianem psów bardziej stróżujących niż obronnych. Mogą oczywiście być przystosowane do pracy z człowiekiem, ale jest to wbrew ich naturalnym instynktom. Prawdziwym powołaniem RR jest osaczanie ofiary, a nie jej atakowanie, czy to wiewiórki, kota, królika i innych „zabawek”.

Wobec rodziny

Inną cudowną zaletą RR jest głębokie oddanie i miłość do właściciela. Zazwyczaj jeden, wybrany członek rodziny jest obdarzany wyjątkowymi względami, ale niezwykła lojalność dotyczy całej rodziny jako stada. RR są najszczęśliwsze w towarzystwie swego „osobistego” człowieka, często wędrując za nim z pokoju do pokoju tylko po to, aby być blisko niego. Nie wymagają bezustannej uwagi i pieszczot, zadowolone gdy mogą leżeć lub siedzieć blisko. Czasem tylko zimny, mokry nos podniesie gazetę, aby głowa spoczęła na kilka sekund na kolanach i znów powraca na swe miejsce koło fotela lub ognia. Są wspaniałymi towarzyszami zabaw, gdy oczekuje się od nich tego, stają się „niewidzialne” gdy życie jest pełne gorączkowego pośpiechu.

Nieznajomi

Z obcymi rzecz ma się całkiem inaczej. Ridgebacki odruchowo zachowują pełen rezerwy dystans wobec osób, których nie znają. Nieznajomi goście w najlepszym razie są tolerowani, ale ogólnie RR nie mogą być uznane za „przyjazne” pieski. Na ich przyjaźń trzeba zasłużyć, nie można jej wymusić. Jednak raz zaofiarowana, rzadko bywa zapomniana. Mają bardzo dobrą pamięć, tak więc wielu przyjaciół po bardzo długiej nieobecności zdziwi się mile powitana z niezwykła serdecznością przez Ridgebacka. Ich naturalna nieufność, rezerwa wobec nieznajomych, nie może być mylona z nerwowością, która w tej rasie jest niedopuszczalna.

Kary /prowadzenie

Pomimo, iż uważa się je za zwierzęta silne i twarde, Ridgebacki są w istocie bardzo wrażliwymi stworzeniami. Gwałtowne i brutalne traktowanie we wczesnych miesiącach życia może zrujnować charakter dobrze zapowiadającego się zwierzęcia. Nie powinny być bite, słowa zdecydowanej nagany lub świst zwiniętej gazety są wystarczające, aby napiętnować właśnie dokonane „przestępstwo”. Jedynym wyjątkiem od powyższego są inklinacje psa do pogoni i straszenia inwentarza żywego. W takim przypadku należy zastosować surowsze kary (np. obroże elektryczne) , ale nie wolno ich nadużywać, aby pies nie został zrujnowany przez jakieś pojedyncze wykroczenie.

Instynkt

Tak jak wszystkie rasy należące do grupy gończych, RR mają bardzo dobrze rozwinięty instynkt myśliwski. W istocie będą gonić wszystko, co tylko od nich ucieka – inne psy, ludzi, co potwierdzić może wiele osób uprawiających jogging. Mają tendencję do pościgu za zwierzęciem, długimi susami, aż wreszcie dobrze wymierzonym uderzeniem w łopatki przewracają nieszczęśnika. Ten widok wprawia w przerażenie właściciela psa, ale naprawdę rzadko RR czynią to ze złymi intencjami. Uwielbiają szaleć, a będąc całkiem dużymi zwierzętami, mogą niechcący potrącić mniejsze stworzenia – włączając w to dzieci. Będące tego rezultatem krzyki i skargi podirytowanych rodziców/właścicieli psów wymagają bardzo taktownego i spokojnego wyjaśnienia i przeprosin. Ale warto po prostu o tym pamiętać, aby do takich sytuacji nie dopuszczać.

Jedzenie

Ridgebacki są niepoprawnymi łakomczuchami i nawet najlepsze jedzenie w domu nie powstrzyma ich sprawdzania wonnej zawartości śmietnika. To ciężki do wykorzenienia nawyk. Nawet przy stole trudno pozbyć się widoku wilgotnych brązowych oczu i czasem pyska złożonego na kolanach. Niemniej jednak kradzież żywności jest manierą, której nie można tolerować.

 

Tak więc jakimi słowami można określić charakter Ridgebacka? Lojalny, odważny, wrażliwy, mądry, niezależny, delikatny, twardy i można powiedzieć… z poczuciem humoru. Wszystkie określenia są bardzo adekwatne. To jest pies na wszystkie okoliczności. W dobrych rękach to prawdziwa przyjemność i przywilej posiadania.