Sierść i umaszczenie - standard część 8

Sierść Krótka, zwarta, gładka i
lśniąca, nigdy nie wełnista lub jedwabista. RR pochodzi z gorącego kraju, jego sierść jest
krótka i gęsta. Jednakże w krajach o klimacie umiarkowanym sierść uległa
pewnym modyfikacjom, nie powinno być to uznawane jako wada Wadą jest jedynie
sierść wełnista lub jedwabista. Maść Jasno pszeniczny do czerwono
pszenicznego. Głowa, ciało, nogi i ogon jednakowego koloru. Białe plamki na
piersi i palcach dozwolone, lecz nigdy nie w nadmiarze, na brzuchu i ponad
stopami niepożądane. Białe palce niepożądane. Ciemny pysk (tzw. maska) i uszy dopuszczalne, ale nigdy maska nie może sięgać powyżej linii oczu.
Określenie
koloru jako „pszeniczny „ jest otwarte na interpretacje, lecz przyjmujemy je
jako kolor dojrzałego zboża. Kolor szary, srebrzysty, kolory wyżła
weimarskiego oraz czarny podpalany są wadliwe i zwierzęta w tych kolorach w
żadnym wypadku nie mogą być użyte do dalszej hodowli. Czasem
słyszę zapytania: Po co tyle zamieszania z kolorem? Dlaczego RR nie mogą być
czarne, z białymi nogami i brzuchem: Albo nawet niebieskie? Nie zapominajmy iż RR w swej ojczyżnie był psem gończym, tak więc pośród
sawanny stepu ten duży pies musiał niepostrzeżenie wytropić i podejść do swej
ofiary, nie wyróżniając się niczym w otoczeniu. Prawidłowe umaszczenie rodezjana powinno być melanżem odcieni pszenicy i rudości, pojedynczy włos powinien od podstawy byc jaśniejszy i przechodzić w ciemniejszy odcień pszenicy. Jeśli pies ma umaszczenie jednolite np koloru wina lub mahoniu, jest to umaszczenie nieprawidłowe! U dorosłego rodezjana występują przejaśnienia w okolicy szyi, karku, łopatek - jest to jak najbardziej prawidłowe... "URAJIRO " - odmiana spotykana u Shibo Inu, czasem spotykana w rasie rhodesian ridgeback. Jest to pas jasnej, niemal białej sierści ciągnący się od spodniej części ogona, poprzez brzuch, występuje po wewnetrznej stronie nóg, obejmuje szyję, może sięgać nawet policzków. Ta odmiana jest najczęściej spotykana u psów o jasno pszenicznym umaszczeniu, choc niepożądana przez hodowców jest dopuszczalna. Włosy czarne przesiane na całym ciele psa są bardzo niepożądane, podobnie wadliwy jest tzw. "wdowi welon" - charakterystyczne ciemne zakola wokół oczu sięgające uszu i szyi. Hodowca
- nowicjusz może być przerażony gdy zobaczy dopiero co urodzone szczenięta -
wydają się być czarne! Dopiero przy dokładnym przyjrzeniu się kolorowi sierści
na szczycie główki szczenięcia zobaczymy zapowiedź prawdziwego umaszczenia. Niestety część takiej ciemnej sierści szczenięcej może utrzymywać się przez całe życie psa tworząc kryzy na szyi lub pierścionki na ogonie. Jest to również niepożądane. Czasem widujemy w ringu bardzo jasne psy, psy o takiej sierści nie powinny być
kojarzone ze sobą. Ale z drugiej strony obserwuję w niektórych rejonach
tendencję do kojarzenia par o bardzo ciemnej sierści, co jest też dużą
nieprawidłowością. Wymagania
dotyczące białych plamek w sierści trochę wprowadzają w błąd, bowiem
określenie białe plamki niepożądane, a następnie dopuszczalne plamki na
piersiach i palcach pozostają w sprzeczności. Uznajemy w tej kwestii standard
amerykański, który określa iż niepożądane są białe plamki powyżej stóp i na
brzuchu. Dążymy w hodowli do zredukowania białego koloru do minimum i wreszcie
do wyeliminowania. Być może kiedyś się to uda, lecz w tej chwili pies w
„krótkich białych skarpetkach” i białymi plamkami na piersi na pewno nie
zostanie oceniony w ringu z tego powodu niżej. Psy
o brązowych nosach rodzą się coraz częściej, pozostają w zgodzie ze standardem, a nawet w hodowli są bardzo pożądane. Hodowcy posiadający RR o brązowych
nosach podkreślają inny niż typowych
RR. temperament. Mówią iż „ brązowe
nosy” są bardziej wrażliwe
i inteligentne, w zachowaniu bardziej odpowiedzialne,. Wymagają za to bardziej
delikatnego prowadzenia.