Pręga - cecha charakterystyczna rasy, standard cz.2

Cechą charakterystyczną rasy
jest pręga na grzbiecie uformowana przez włosy rosnące w przeciwnym kierunku do
pozostałej sierści. Powinna być dobrze zaznaczona, symetryczna, zaczynać się
pomiędzy łopatkami, sięgać do zadu zwierzęcia, zawierać dwa identyczne „korony”, tylko i wyłącznie
naprzeciw siebie.”Korony” nie mogą występować niżej niż w jednej trzeciej całej
długości pręgi. Pożądana szerokość pręgi
- 5 cm. Prawidłowa
i idealna pręga składa się z części górnej
(box), dwóch koronek ( crown) i części
właściwej (body). Część górna pręgi (box) może mieć przeróżne kształty – od kwadratu,
owalu, serca do prostokąta, ważne aby była symetryczna. Koronki mogą mieć rożne
średnice, najczęściej 2-3 cm, odległość miedzy nimi waha się od 4 do 8 cm.
Koronki muszą być identyczne, symetrycznie położone wobec siebie i nie mogą
występować niżej niż 1/3 całkowitej długości pręgi. W prawej koronce włosy rosna
zgodnie z ruchem wskazówek zegara, zaś w lewej – przeciwnie. Pręga zwęża się ku
tyłowi psa, w związku z tym część dolna nie może być szersza niż część górna (
box). Koronki
( crowns) – około 60-80% populacji rodezjanów rodzi się z 2 koronkami,
pozostałe rodzą się z jedna, dwoma lub wieloma koronami. Mogą urodzić się również
bez koronek. Offset
– przesunięcie – bardzo często spotykane u rodezjanow, tylko około ½ populacji
ma idealnie symetryczne koronki. Przyjmuje się, że akceptowalne przesunięcie koronek może wynosić do max. 1,5
cm, jeśli więcej – pręga jest nieprawidłowa. Krótka
pręga – Jedynie około 10% populacji ma pręgę idealnej długości czyli 46 cm ( +/- 2 cm), 30 cm i mniej to krotka pręga. Pręga
jest tarczą herbową RR` - wyróżnia go na tle innych ras. RR bez pręgi jest
niczym dalmatyńczyk bez plamek. Standard rasy określa szczegółowo długość,
szerokość i umiejscowienie pręgi. RR z
wieloma „koronkami”, z jednym lub bez będą na pewno nisko oceniane w ringu
wystawowym. Kiedy
w roku 1922 roku ustalono standard rasy pręgi z wadą były dopuszczalne. W
niektórych starszych typach tzw „krowie liźnięcia”(cow licks),jak
nazywano kiedyś pręgę na grzbiecie ridgebacka, powszechne
były nieregularne pręgi o wielu „koronkach”. Po
pewnym czasie okazało się iż wyhodowanie psa o regularnej prędze z dwoma
„koronkami” symetrycznie położonymi na przeciw siebie jest możliwe. Na
szczęście natura uznała za stosowne utrzymać bardzo wysoki procent szczeniąt z piękną, regularną
pręgą. Pręga
musi być utrzymana, w początkach tworzenia rasy wielu hodowców uważało iż tylko
szczenięta z pręgą posiadają nieocenione zalety myśliwskie i stróżujące i te tylko brano pod uwagę w dalszej hodowli.
Pręga
jest cechą dominującą, lecz nie jest cechą utrwaloną - szczenięta bez
pręgi rodzą się w najlepszych nawet hodowlach. Można jednak już w tej chwili
orzec z całą pewnością, że występowanie
takich szczeniąt zmniejsza się, a całe mioty rodzą się z pięknymi pręgami.
Najlepiej zdefiniować wygląd pręgi od razu po urodzeniu szczeniąt, gdy sierść
jest mokra i przylega ściśle do skóry. W
następnych tygodniach sierść jest puszysta, tak więc trudno opisać pręgę. Z
czasem staje się wyraźnie widoczna i zdefiniowana W
okresie wzrostu psa pręga pozostaje w tej samej proporcji do całego ciała, tak
więc nie należy wierzyć opowieściom o
wydłużeniu się pręgi w późniejszym wieku. Genotyp
rodezjana z pręgą to RR ( homozygota) lub Rr ( Heterozygota). Oznacza to, że
para rodzicielska o genotypie RR x RR otrzyma 100% szczeniąt z pręgami o genotypie
RR. Para
RR x Rr lub Rr x RR da nam statystycznie pow. 90% szczeniąt z pręgą ( RR lub
Rr) Para
Rr x Rr statystycznie da nam 75 % szczeniąt z pręgą (RR i Rr) oraz 25%
szczeniąt bez pręgi (rr). Ciekawostka: ujawniono suczkę o genotypie Rr, która urodziła
się bez pręgi. Najprawdopodobniej gen R pręgi został "wyłączony" przez niezidentyfikowany jeszcze gen "wyciszający". Badania są w toku. Ciekawostka: gen pręgi liczy sobie ponad
2.000 lat, z tego tez powodu rasa Rhodesian Ridgeback mimo iż powstała w
ubiegłym stuleciu jest zaliczana przez naukowców do ras starych Inną ciekawą rzeczą jest fakt, że gen pręgi
przetrwał tak długo i natura uznała za słuszne pozostawienie tej cechy z pozoru
nieprzydatnej. Naukowcy nie mają jeszcze odpowiedzi na pytanie dlaczego pręga nie została wyeliminowana w
procesie doboru naturalnego.