O wychowaniu rodezjana część 1

O wychowaniu Rozpoczynam następny
cykl pt Wychowanie. Proszę nie mylić ze
szkoleniem. Jak najprościej odróżnić
jedno od drugiego: To proste – z pewnością znacie doskonale wyszkolone psy, które są kompletnie
niewychowane. W kilku postach, które na pewno okażą się niewystarczające aby
wyczerpać temat, podzielę się z wami moimi
doświadczeniami. Proszę nie spodziewać się gotowej instrukcji obsługi psa bo
takowa nie istnieje.. Proszę też nie spodziewać się podręcznika jak postępować
w takich czy innych przypadkach, ponieważ nie wszystkie przypadki ( na
szczęście ) stały się moim udziałem. O wychowaniu można napisać wielotomową encyklopedię i nie
wyczerpać tematu. Ja może skoncentruje się na najczęstszych błędach popełnianych
przez właścicieli rodezjanow. Pierwszym błędem przyszłych właścicieli jest poszukiwanie
jak najniższej ceny za szczenię danej rasy. Jakże często słyszę:
„Przecież rodezjana można kupić za
połowę tej ceny która pani żąda! „ albo „ Mam niższą ofertę „. Proszę przy wyborze hodowli nie kierować się kryterium
ceny! Z drugiej bowiem strony wysoka cena za szczenię nie oznacza wcale dobrej
hodowli z doświadczeniem. Najważniejszy okres w życiu psa – czyli od urodzenia do wydania
odchowanego szczenięcia jest nie do
oszacowania. Jeśli hodowca popełni w tym okresie błędy, przyszły właściciel
nie jest w stanie nadrobić zaległości. Jeśli szczenię nie będzie znało człowieka, otoczenia domowego będzie
bojaźliwe, nieśmiałe lub wręcz przeciwnie będzie reagować nieufnością podszytą
agresją. Zwróćcie uwagę na zachowanie suki matki, jeśli hodowca nie
chce Wam zaprezentować suki podając
rozmaite powody, a to „ Suka denerwuje się
gdy ktoś obcy przychodzi” albo „ Suka
tak kocha swoje szczeniaczki, że nikt obcy nie może ich dotknąć”, to moim
zdaniem uciekajcie stamtąd jak najprędzej. Temperament suki jest najważniejszy
nie tylko z powodu wysokiego prawdopodobieństwa odziedziczenia ale również
dlatego, że suka przekazuje schemat zachowania szczeniętom …. Jeśli hodowca rozmnoży zwierzęta bojaźliwe lub co gorsza
agresywne – z dużym prawdopodobieństwem większość szczeniąt z miotu odziedziczy
te cechy charakteru po rodzicach. Jeśli hodowca nie zapewni odpowiedniego pożywienia i odpowiedniej dla wieku porcji ruchu i
zabawy – szczenię będzie rozwijało się
marnie, zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym. Jeśli szczenię
zostanie wydane zbyt wcześnie, bo – np. według „hodowcy” matka już nie zajmuje
się szczeniętami i nie karmi ich, to kolejny ogromny błąd – do 8 tygodnia
życia dynamicznie rozwija się zdolność współpracy i współdziałania z innymi psami.
Jeśli szczenię zostanie odebrane przed tym okresem wysoce zwiększy się prawdopodobieństwo wystąpienia trudności w komunikowaniu z
innymi psami w późniejszym życiu szczenięcia. To jest pierwszy najpoważniejszy błąd popełniany przez
przyszłych właścicieli psów. Myślę, że większość ludzi uważniej kupuje
samochody niż psy, choć z psami przecież
dzielimy mieszkanie i życie przez przynajmniej 10 lat!