ABC genetyki część 5
LINEBREEDING
– Pies musi mieć wspólnego przodka w rodowodzie przynajmniej w 3 lub 4
pokoleniu. W poniższym przykładzie KELLY jest zinbredowana na Brahmsa
ponieważ wystepuje on dwukrotnie po stronie ojca i raz po stronie matki.
I | II | III | ||
BRAHMS | ||||
(Sire) | BARRY | NANCY | ||
NEIL | FANNY | BRAHMS | ||
KELLY | ZELLA | |||
ALERT | ||||
(Dam) | BRAHMS | MARY | ||
BELLE | CHIME | |||
RAVEN | PAM | |||
Linebreeding na przodka z pokoleń starszych niż czwarte ma
niewielki wpływ na homozygotyczność potomka. WSPOŁCZYNNIK INBREDU ( CI) to proporcja homozygotycznych genow, które estymujemy iż otrzyma potomstwo
pochodzące z inbredu liniowego. Wspołczynnik jest tym wyższy im bliższe jest
pokrewieństwo pomiędzy przodkami a potomstwem. Przykład kolejny. Przyjmujemy, że rodzice szczenięcia
to pokolenie nr 1, dziadkowie nr 2, pradziadkowie nr 3, pra pradziadkowie nr 4 i tak dalej….
WSPÓŁCZYNNIK INBREDU - % genow powielanych u potomstaw | |||
Stopień pokrewieństwa (rodzice) | Pokolenia w których wystepują wspolni przodkowie | Wspołczynnik inbredu | |
Ojciec na córkę | 1/2 na ojca | 25% | |
Matka na syna | 2/1 na matkę | 25% | |
Brat na siostrę | 2/2 na dziadka | 25% | |
2/2 na babke | 25% | ||
Półrodzeństwo po matce | 2/2 na babke | 12,50% | |
Półrodzeństwo po ojcu | 2/2 na dziadka | 12,50% | |
Ojciec na wnuczkę | 1/3 na ojca | 12,50% | |
Pierwsi kuzynowie | 3/3 na dziadka lub babkę | 6,25% | |
2,3/2,3 na przodka | 28,13% | ||
3,3/3,3 na przodka | 12,50% | ||
3,4/3,4 na przodka | 7,03% | ||
5,5,5,5/5,5,5,5 | 3,13% | ||
4,4/4,4 na przodka | 3,13% | ||
4/4 na przodka | 0,78% |
Podsumowując – stopień inbredu zależy od: 1. Liczby wspólnych przodkow 2. Jak daleko w głąb rodowodu pojawiają się wspolni
przodkowie. 3. Ile razy wspólny przodek pojawia się w
rodowodzie. LINEBREEDING a
decyzja o pozostawieniu szczenięcia 1. Gdy wybierasz szczenię ze skojarzenia w bliskim
pokrewieństwie załóż dużo ostrzejsze kryteria selekcji. 2. Nie można planować kojarzenia w bliskim
pokrewieństwie osobników o cechach niepożądanych lub wadliwych. Z dużym prawdopodobieństwem cechy te utrwalą
się z powodu wysokiego poziomu homozygotyczności i zostaną przekazane
potomstwu. 3. Upewnij się, że twoja lini hodowlana może
wytrzymać kojarzenie w bliskim pokrewieństwie. Bez dobrej znajomości rodowodów
można doprowadzić do katastrofalnej sytuacji – pojawienia się cech
letalnych ( śmiertelnych), semi
letalnych, obniżenia odporności, żywotności i płodności. HODOWLA W
POKREWIEŃSTWIE – MIECZ OBOSIECZNY Hodowla w pokrewieństwie zwieksza homozygotyczność i to jest
korzystne jeśli rodzice są homozygotami na dobre cechy. Niestety … 1. Na skutek inbredu szkodliwe geny wypływają na
powierzchnię, szczególnie te które przetrwały pokolenia w uśpieniu jako
recesywne. 2. Hodowla w pokrewieństwie może nie ujawnić od
razu wady recesywne. Może to stać się później, dlatego bardzo ważne aby znać dobrze rodowody i to co
może się w nich ukrywać. 3. Większość ekspertów doradza aby hodowlę w
pokrewieństwie pozostawić doświadczonym i długoletnim hodowcom. Nowi hodowcy powinni zacząć od kojarzeń out
crossowych. Poniższy rodowód nie jest przykładem „linebreeding” mimo ze ten sam pies występuje więcej niż
raz. Jednak żaden z przodków nie jest wspólny dla ojca i matki, tzn. że jest
to „outcrossing”
I | II | III | |
CASTLE KING | |||
(Sire) | CASTLE PRINCE | CASTLE QUEEN | |
Windy Edwards | WINDY MAIDEN | CASTLE KING | |
ROVER | HILLS PAMELA | ||
WINDY WILL | |||
(Dam) | WINDY THOMAS | HILLS ELISA | |
HILLS EMMA | WINDY WILL | ||
HILLS MARY | BROWN CORA |
Hodowcy stosują „outcrossing” aby włączyć do programu te cechy, które utracili aby
odnowić witalność. Wybrany pies powinien
mieć stosunkowo wysoki wskaźnik inbredu i mieć udowodnioną zdolność do
przekazania tych cech swemu potomstwu. Outcrossing zazwyczaj skutkuje brakiem wyrównania w miocie.
Należy wybrać szczenię, które nam odpowiada pod względem poszukiwanych cech i
włączyć je do planu hodowlanego naszej linii. Hodowcy mogą chcieć poprawić jakąś słabą ceche, np. płaską
stopę poprzez out cross. Ale to nie jest możliwe aby wprowadzić tylko jedną
cechę bez wprowadzenia innych cech. Trzeba być przygotowanym na kompromisy. KOJARZENIE PSÓW NA
PODOBIEŃSTWO Takie kojarzenie nie przyniesie zbytniego zwiększenia
homozygotyczności. Może zwiększyc podobieństwo pomiędzy rodzicami a potomstwem, ale nie gwarantuje, że potomstwo będzie trwale przekazywać cechy w dalszych
pokoleniach. Jeśli nie ma żadnych wspólnych przodków w rodowodzie
nazywamy go rodowodem otwartym. Kojarzenie psa i suki, które są do siebie podobne lub są w
podobnym typie rasy jest przykładem kojarzenia gdzie kryterium wyboru jest
wygląd zewnętrzny a nie genetyka. Kojarzenie zwierząt spokrewnionych zwiększa
szanse na uzyskanie takich samych genów u potomstwa, zaś kojarzenie zwierząt
podobnych takiej gwarancji nie daje. Zwierzęta mogą wyglądać podobnie z powodu
tych samych genów albo z powodu podobnego działania zupełnie rożnych
genów. Która metoda hodowlana jest najlepsza? Hodowca powinien wybrać tę metodę, która najlepiej odpowiada rasie przez niego hodowanej i
która najlepiej będzie współgrać z planem hodowlanym wdrożonym w hodowli. Aby metoda była skuteczna następujące warunki powinny zostać
spełnione: 1. Podstawowa wiedza o genotypie psow w hodowli i o
tym co mogą przekazać potomstwu 2. Ostra i uczciwa selekcja 3. Wyobrażenie o tym jak powinien wyglądać idealny
przedstawiciel rasy 4. Tzw. „oko” hodowcy 5. Umiejętność uniknięcia tzw.”
ślepoty kennelowej”